Koefiziente (matematika)
Matematikan, koefizientea zenbaki edo parametro bat da, monomio edo polinomio batean aldagai bat edo aldagai horren berretura biderkatzen duena. Koefizienteak konstanteak izan ohi dira. Adibidez, 9x2 adierazpenean, x2 -ren koefizientea 9 da.
Koefizienteak biderkatzen duen objektua aldagai bat, bektore bat, funtzio bat, etab. Batzuetan, objektuak eta koefizienteak modu berean ordenatuta daude, honela:
non an xn aldagaiaren koefizientea den n = 1, 2, 3, … bakoitzeko.
P(x) polinomioan , xk-ren koefizientea k-ren arabera ordena daiteke, adibidez:
k balio handienerako, non ak ≠ 0, ak-ri P-ren koefiziente nagusia deritzo. Beraz, adibidez, honako polinomioaren koefiziente nagusia:
4 da.
Matematikaren zenbait koefiziente garrantzitsu koefiziente binomialak dira, binomioaren teoreman agertzen direnak. Horiek kalkula daitezke, neurri batean, Pascalen hirukia erabiliz.
Aljebra lineala
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Aljebra linealean, matrize baten errenkada baten koefiziente nagusia haren lehenengo sarrera ez nulua da. Hots, adibidez, emanda:
Lehenengo errenkadaren koefiziente nagusia 1 da; 2 bigarren errenkadaren koefiziente nagusia da; 4 hirugarren errenkadarena, eta azken errenkadak ez dauka koefiziente bat ere ez.
Oinarrizko aljebran askotan koefizienteak konstanteak direla esan arren, orokorragoan aldagaiak izaten dira. Esaterako, v bektore (fisika) baten koordenatuak, oinarria duen bektore espazio batean, oinarriaren bektoreen koefizienteak dira ondoko adierazpenean